Fiat Grande Punto 1.4 (77 PS) - Ford Fiesta 1.4 - Hyundai Getz 1.4 - Renault Clio 1.4 - Suzuki Swift 1.3 - Toyota Yaris 1.3 - VW Polo 1.4 (75 PS)
Η σταθερότητα του πίσω μέρους είναι το χαρακτηριστικό που κυριαρχεί στην οδική συμπεριφορά του Clio. Αν και λιγότερο παιχνιδιάρικο από το προγενέστερο, κερδίζει σε ομοιογένεια και ισορροπία.
Ισορροπημένο και ευχάριστο το Swift στο δρόμο. Oι τάσεις που θα εμφανίσει στις στροφές εξαρτώνται από το χειρισμό του οδηγού. Η άνεση είναι ικανοποιητική και η αίσθηση των χειριστηρίων, αν και δεν μπορεί να θεωρηθεί κορυφαία, δεν επιδέχεται κριτική.
Εύχρηστο και πιο δυνατό, πετυχαίνει επιδόσεις που συγκαταλέγονται μεταξύ των κορυφαίων στο πλαίσιο της δοκιμής. Όμως, η συμπεριφορά του στο δρόμο δεν μπορεί να διεκδικήσει κάτι περισσότερο από το χαρακτηρισμό «ασφαλής».
Με κορυφαία άνεση και ποιότητα κύλισης εμφανίζεται το Polo στο δρόμο, αλλά με συμπεριφορά που δεν επιδέχεται κριτική, εκτός από τη νωθρή αίσθηση που έχουν οι αναρτήσεις, τουλάχιστον στην έκδοση Comfortline της δοκιμής, που δε διαθέτει τις σφικτές ρυθμίσεις της πλουσιότερης Sportline.
Συμμετέχει το τιμόνι στη θετική εικόνα του εσωτερικού του Clio, ωστόσο η αίσθησή του στο δρόμο είναι τελείως τεχνητή και αποτελεί ίσως το μοναδικό σημείο όπου το γαλλικό πακέτο εγείρει ενστάσεις. Πάντως, διατηρεί την αμεσότητά του και τελικά το συνηθίζεις.
Ίσως η καλύτερη θέση οδήγησης είναι αυτή του Punto, καθώς κερδίζει οριακά το επίσης άψογο -στο συγκεκριμένο τομέα- Polo, λόγω του ότι στηρίζει το σώμα καλύτερα, τόσο πλευρικά όσο και στη μέση.
Η νέα... τάξη των σουπερμίνι φαίνεται καλά διαβασμένη. Τη συνοδεύουμε, λοιπόν, σε μια «εκδρομή», για να διαπιστώσουμε τους νέους συσχετισμούς δυνάμεων που δημιουργούνται στην κατηγορία.
AΛΛA μεγαλύτερα, άλλα πιο δυνατά, αρκετά από αυτά αναβαθμισμένα αισθητικά και κάποια πιο ακριβά. Αυτά είναι τα νέα στοιχεία που φέρνει η νέα... τάξη των σουπερμίνι. Και πώς θα μπορούσε να είναι αλλιώς, όταν μιλάμε για μια από τις πιο δυνατές κατηγορίες τόσο στην ελληνική όσο και στην ευρωπαϊκή αγορά; Δεν μπορούν να μείνουν ασυγκίνητοι, λοιπόν, οι κατασκευαστές και, καθώς πολλά από τα σουπερμίνι έμοιαζαν «μαθουσάλες» για τα ηλικιακά δεδομένα της αγοράς, το 2005 αποτέλεσε τη χρονιά που η κατηγορία είχε την τιμητική της. Αρκετές νέες παρουσίες, που συμπαρέσυραν σε ανανεώσεις μεγαλύτερης ή μικρότερης έκτασης όσους δεν ήταν έτοιμοι να αλλάξουν ριζικά, δημιουργούν μια εξαιρετικά περίπλοκη κατάσταση για τον πιθανό αγοραστή. Η ποικιλία σε τιμές, μεγέθη, ακόμα και σε απόδοση είναι πλέον σημαντική, ενώ κάποιοι από τους «παίκτες» σε αυτούς τους τομείς πλησιάζουν -αν δεν μπαίνουν- τα «χωράφια» της αμέσως μεγαλύτερης (μικρομεσαίας) κατηγορίας. Τι μένει, λοιπόν; Μια σούπερ επιχείρηση ή, κατά την προσφιλή μας έκφραση, ένα «Μπεν Xουρ» με τους επτά σουπερμίνι ανταγωνιστές που αποτελούν τη νέα... τάξη της κατηγορίας.
Εν αρχή ην η εμφάνιση...
«Περί ορέξεως...» θα πείτε και θα συμφωνήσουμε. Ωστόσο, αφενός πρόκειται για το σημείο που κατ’ αρχάς οι αυτοκινητοβιομηχανίες... πειράζουν, προκειμένου να ανανεώσουν ένα μοντέλο, άρα ο ρόλος της δεν είναι τυχαίος, αφετέρου, όταν κάποιο «σχήμα» έχει ευρεία αποδοχή, αυτό δεν... κρύβεται. Όπως, για παράδειγμα, συμβαίνει με το Swift. Καλαίσθητο, μαζεμένο και με γραμμές που σε αρκετούς θυμίζουν Mini Cooper, έχει κερδίσει τις εντυπώσεις, μάλιστα δίχως να καταφεύγει σε ιδιαίτερες λύσεις. Ακόμα περισσότερο εντυπωσιακό είναι το Grande Punto, το οποίο επίσης έχει κερδίσει ιδιαίτερα θετικά σχόλια από την πρώτη στιγμή της παρουσίασής του. Χαρακτηριστικό ιταλικό στιλ, σε σύγχρονη και μοντέρνα απόδοση, φυσικά, από την πένα του Τζουτζάρο, το οποίο συνδυάζεται με τη σπορτίφ διάθεση που προσθέτει το σφηνοειδές προφίλ του αμαξώματος. Συνολικά, το Punto είναι αυτό που κεντρίζει περισσότερο από τα υπόλοιπα της δοκιμής το δικό μας αισθητήριο. Σχεδιαστικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν, επίσης, τόσο το Clio, το οποίο, αν και δε διαθέτει τις extreme γραμμές του Megane, είναι σαφές ότι κινείται σε μια πιο «απαλή» προοπτική της ίδιας φιλοσοφίας, αλλά και το συνολικά χαριτωμένο, σχεδόν ενός όγκου Yaris. Αμφότερα αποπνέουν πιο έντονη φρεσκάδα, τουλάχιστον συγκριτικά με τα Fiesta και Getz, τα οποία ουσιαστικά άλλαξαν πρόσφατα μόνο στις λεπτομέρειες (φανάρια, προφυλακτήρες), αλλά και με το Polo. Το γερμανικό αυτοκίνητο, παρά την πιο εκτεταμένη αλλαγή στην όψη του το περασμένο καλοκαίρι, δεν κατάφερε να αποβάλει το γενικότερα συντηρητικό προφίλ του μοντέλου. Από μέσα η εικόνα στα περισσότερα δεν εντυπωσιάζει ιδιαίτερα. Αν πρέπει να ξεχωρίσουμε κάποιο, αυτό θα ήταν το Yaris. Η κονσόλα με τους κάθετα τοποθετημένους διακόπτες και, κυρίως, ο κεντρικά τοποθετημένος ψηφιακός πίνακας οργάνων δίνει ένα πιο hi-tech προφίλ και, παράλληλα, είναι το στοιχείο που το διαφοροποιεί από όλα τα υπόλοιπα, τα οποία κινούνται σε σαφώς συμβατικούς σχεδιαστικούς δρόμους. Κανόνας από τον οποίο δεν ξεφεύγει ακόμα και το Fiesta, παρά το γεγονός ότι το σουπερμίνι της Ford αναβαθμίστηκε σημαντικά με το νέο πίνακα οργάνων, τη νέα κονσόλα αλλά και τα μαλακά πλαστικά. Ωστόσο, σε ό,τι αφορά την ποιότητα των υλικών αλλά και γενικότερα της κατασκευής, δεν μπορεί να πει κανείς ότι είναι σε θέση να παίξει στα ίσα το Clio, τουλάχιστον στην έκδοση της δοκιμής (Comfort Dynamic). Το γαλλικό αυτοκίνητο σε αυτό το σημείο μπορεί να θεωρηθεί κορυφαίο. Όλο το ταμπλό καλύπτεται από υλικό που συναντά κανείς μόνο σε μεγαλύτερες κατηγορίες, η συναρμογή δεν αφήνει περιθώρια κριτικής ούτε στις λεπτομέρειες, ενώ σε πολύ καλό σημείο βρίσκεται και η εργονομία, με τη θέση οδήγησης να έχει κάνει άλματα σε σχέση με το παρελθόν, κυρίως λόγω της πιο κάθετης πλέον θέσης του τιμονιού. Πάντως, πρέπει να σημειωθεί ότι στη βασική για τα 1.400 κ.εκ. έκδοση Pack Authentic η εικόνα είναι σημαντικά διαφορετική και σαφώς τα σχόλια δεν είναι αναλόγως κολακευτικά. Μιλώντας, λοιπόν, για ποιότητα, την ίδια τακτική (χρήση καλύτερων υλικών) ακολουθεί και η VW στο Polo, ανάλογα με την έκδοση. Οι Γερμανοί, όμως, είναι πάντα Γερμανοί και αυτό μεταφράζεται σε αίσθηση ποιότητας, ακόμα και με τα σκληρά πλαστικά του αυτοκινήτου που βρέθηκε στα χέρια μας. Πέραν αυτών, οι υπόλοιποι ανταγωνιστές χρησιμοποιούν πάγια σκληρά υλικά. Βέβαια, αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν διαφορές μεταξύ τους. Σε κάθε περίπτωση, η ποιότητα του Yaris και του Getz δεν αμφισβητείται, ενώ Swift και Punto απλώς ικανοποιούν χωρίς να ξεχωρίζουν. Το Fiat, όμως, παίρνει άριστα στη θέση οδήγησης, ενώ διαθέτει πλεονέκτημα σε σχέση με το επίσης άρτιο -στο συγκεκριμένο τομέα- Polo, καθώς τα καθίσματα εξασφαλίζουν καλύτερη στήριξη του σώματος πλευρικά αλλά και στη μέση. Γενικά, σε ό,τι αφορά τη θέση οδήγησης, το μόνο αυτοκίνητο στο οποίο νιώθεις περίεργα είναι το Getz. Ιδιαίτερα όταν βγεις από κάποιο άλλο μοντέλο και βρεθείς απευθείας στη θέση του «Kορεάτη», καθώς κάθεσαι τόσο ψηλά, που ξενίζει.
Χωροταξικά και πρακτικά
Η κατηγορία Β δε θα μπορούσε να μην επηρεαστεί από την αυξητική τάση στο μέγεθος των αυτοκινήτων. Τα 4 μ. είναι ένα όριο που πλέον έχει καταρριφθεί από το Punto, το Clio πλησίασε στον πόντο, ενώ και οι άλλοι αντίπαλοι δεν απέχουν ιδιαίτερα. Πρακτικά, αυτά που αντιπροσωπεύουν με μεγαλύτερη ακρίβεια τον όρο «σουπερμίνι» είναι το Swift και το Yaris και οριακά το Getz και το Fiesta· με άλλα λόγια, όσα το μήκος τους κρατιέται μέχρι τα 3,90 μ. Γιατί, τι σημαίνει σουπερμίνι; Ένα μίνι αυτοκίνητο που κινείται κυρίως σε αστικό περιβάλλον και προσφέρει κάτι περισσότερο σε επίπεδο χώρων από τα αμιγώς αυτοκίνητα πόλης. Ας δούμε, όμως, ποιοι είναι οι συσχετισμοί δυνάμεων ανάμεσα στους «επτά» σε ό,τι αφορά την ευρυχωρία. Κοινός παρονομαστής για όλα αποτελεί το γεγονός ότι σε καμία περίπτωση δε θα φιλοξενηθούν άνετα τρεις στο πίσω κάθισμα, ακόμα και στο Yaris, που δεν έχει κεντρικό τούνελ στο πάτωμα. Από την άλλη, τα μεγαλύτερα σε εξωτερικές διαστάσεις δεν κερδίζουν εφ’ όλης της ύλης τα πιο μικρά. Και από εδώ αρχίζουν τα συν και τα πλην. Swift, Polo και, με οριακή διαφορά, τα Clio και Yaris διαθέτουν το μεγαλύτερο εσωτερικό πλάτος - πάντα στο πίσω κάθισμα. Στον ίδιο τομέα, το μεγαλύτερο ύψος διαθέτει το Punto, ενώ όλοι οι υπόλοιποι ικανοποιούν και μόνο το Getz μπορεί να θεωρηθεί οριακό για τους υψηλόσωμους. Τέλος, στο χώρο για τα γόνατα, μετράει το μέγεθος του μεταξονίου. Έτσι, το Swift είναι απλώς επαρκές, ενώ το Clio κερδίζει την πρώτη θέση. Για να ξεμπερδέψουμε, όμως, αυτό το κουβάρι, το γαλλικό αυτοκίνητο είναι ο νικητής συνολικά στον τομέα των χώρων, καθώς σε όλα τα κρίσιμα σημεία κινείται πολύ κοντά στην κορυφή με τα μέτρα της κατηγορίας. Παράλληλα, διαθέτει το μεγαλύτερο (288 λίτρα) και απολύτως κανονικού σχήματος χώρο αποσκευών. Πάντως, πρέπει να δώσουμε στο Yaris τα πρωτεία σε ό,τι αφορά την πρακτικότητα του εσωτερικού. Δεν είναι μόνο η δυνατότητα του πίσω καθίσματος να σύρεται εμπρός-πίσω, αυξομειώνοντας το χώρο αποσκευών ανάλογα με τις ανάγκες (272-363 λίτρα), αλλά και μια σειρά από θήκες και ντουλαπάκια για μικροαντικείμενα που καθιστούν ικανό να συγκρίνεται με πραγματικό πολυμορφικό μεγαλύτερης κατηγορίας.
Παραλλαγές σε ένα θέμα
Και ποιο είναι το θέμα; Μα, τα σουπερμίνι μεσαίου κυβισμού για την κατηγορία. Οι ιαπωνικής καταγωγής συμμετέχοντες (Swift και Yaris) κινούνται στα 1.300 κ.εκ., ενώ όλοι οι υπόλοιποι στα 1.400 κ.εκ. Και οι παραλλαγές; Οι επιλογές των κατασκευαστών στις «αναλογίες» απόδοσης (του κινητήρα, εννοείται), βάρους και σχέσεων στα κιβώτια ταχυτήτων, που τελικά καθορίζουν το αποτέλεσμα στο δρόμο το οποίο παράγει ο καθένας από τους επτά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το Swift. Παρά τους 92 ίππους και το μικρό βάρος στο πλαίσιο της δοκιμής (1.059 κιλά), η κλιμάκωση των σχέσεων στο κιβώτιο, ιδιαίτερα με 4η και 5η (27,5 και 35,1 χλμ./ώρα ανά 1.000 σ.α.λ.), παίζει καθοριστικό ρόλο. Ο κινητήρας προσπαθεί και αυτό φαίνεται στις επιταχύνσεις από στάση, όπου, με τις πρώτες σχέσεις και τον κινητήρα να λειτουργεί κοντά στο όριο, πετυχαίνει σχεδόν κορυφαίες επιδόσεις μέχρι τα 100 χλμ./ώρα αλλά και έως τα 400 μ. Για τον ίδιο λόγο, μέσα στην πόλη δίνει πιο σβέλτη αίσθηση απ’ ό,τι δείχνουν τα νούμερα των ρεπρίζ. Εδώ, με 3η απλώς ακολουθεί τον ανταγωνισμό, με 4η οι διαφορές μεγαλώνουν, ενώ η 5η είναι οverdrive (120-140 χλμ./ώρα σε 20,2 δλ.). Ανάλογα κινούνται τα πράγματα και στο Fiesta. Οι σχέσεις του κιβωτίου είναι πιο κοντές από το Suzuki, αλλά εξακολουθούν να είναι μακριές (33,7 χλμ./ώρα με 5η). Δε διακρίνεται, λοιπόν, στις επιδόσεις, ενώ ο κινητήρας των 80 ίππων «σώζεται» λόγω της ροπής (12,6 χλγμ.), η οποία είναι παρούσα κυρίως στις μεσαίες στροφές. Τα Polo και Punto αποδίδουν ακόμα μικρότερη ισχύ (75 και 77 ίππους, αντίστοιχα). Το πρώτο στηρίζεται στην πολύ πυκνή κλιμάκωση του κιβωτίου και το δεύτερο στο ροπάτο, τηρουμένων των αναλογιών, σύνολο. Και αυτά στην πόλη δε θα δυσαρεστήσουν, αλλά εκτός αυτής παρουσιάζουν κάποιες ελλείψεις. Ο ιταλικός κινητήρας αναγκάζεται να δουλεύει συνεχώς ψηλά, κάτι που επιβαρύνει και την κατανάλωση. ¶λλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι αποδείχθηκε πιο λαίμαργος στη συγκριτική διαδρομή, με 10,4 λίτρα για κάθε 100 χλμ. Το δε Polo είναι πιο ελαστικό και αποδίδει καλύτερα ψηλά, χωρίς βέβαια να εντυπωσιάζει. Στον ανοιχτό δρόμο, όποιος επιλέξει VW θα αναζητήσει το 100άρι, το οποίο διαθέτει επιδόσεις ένα «κλικ» πιο πάνω και έχει τη δύναμη που απαιτείται για να κινηθεί με μεγαλύτερη άνεση. Από τη μεριά τους, Clio, Getz και Yaris έχουν την πρωτοκαθεδρία σε επίπεδο επιδόσεων. Σαφώς και με τα τρία θα κινηθείς, σε κάθε περίπτωση, με μεγαλύτερη ευκολία εντός κι εκτός πόλης. Παρ’ όλα αυτά, στη μεταξύ τους «κόντρα» το Clio είναι αυτό που κερδίζει συνολικά. Ο κινητήρας του συμπεριφέρεται κλασικά ως πολυβάλβιδος, κυρίως όταν οι στροφές ανέβουν κι εκεί κάνει αισθητή τη διαφορά από τα δύο άλλα στην πράξη, χωρίς όμως να υπολείπεται χαμηλά απέναντι στον Iάπωνα (87 ίπποι) και τον επίσης δυνατό Kορεάτη (97 ίπποι), παρ’ ότι έχει να αντιμετωπίσει το μεγαλύτερο βάρος στο πλαίσιο της δοκιμής (1.188 κιλά!). Για του λόγου το αληθές, με 3η, για τα 30-50 και τα 50-80 χλμ./ώρα τα Yaris και Getz μοιράζονται την κορυφή στις επιδόσεις, με το Clio να βρίσκεται οριακά πιο πίσω. Αντιθέτως, από τα 120 έως τα 140 χλμ./ώρα με 5η το γαλλικό αυτοκίνητο παίρνει το αίμα του πίσω, και μάλιστα με διαφορά μεγαλύτερη των 3,5 δλ. Συνολικά, λοιπόν, το Clio είναι πιο ολοκληρωμένο σε αυτό το σημείο, σίγουρα όμως τόσο το Getz όσο και το θεωρητικά πιο «αδύνατο» Yaris ξεχωρίζουν στο πλαίσιο της δοκιμής, διαθέτοντας επάρκεια ισχύος που δεν «αστικοποιεί» αυστηρά το χαρακτήρα τους. Τέλος, σε ό,τι αφορά την κατανάλωση, οι διακυμάνσεις που παρατηρήθηκαν έφτασαν τα 1,2 λίτρα, με το Swift να εμφανίζεται ως το πιο οικονομικό, με 9,2 λίτρα/100 χλμ., και τους υπόλοιπους αντιπάλους να κινούνται κοντά στα 10,0 λίτρα/100 χλμ.
Λιτότης
Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός ότι ο ημιάκαμπτος άξονας πίσω και τα γόνατα ΜακΦέρσον εμπρός αποτελούν κοινό κανόνα και για τους επτά συμμετέχοντες στη δοκιμή; Η κατηγορία δεν επιτρέπει προχωρημένες λύσεις που κοστίζουν και ήδη οι τιμές είναι σε πολλές περιπτώσεις ανεβασμένες. Ξεκινάμε, λοιπόν, με κοινό παρονομαστή την όμοια αρχιτεκτονική των αναρτήσεων, ωστόσο υπάρχουν διαφορές στο αποτέλεσμα που παράγουν. Για να ξεκαθαρίσουμε από την αρχή τα πράγματα, το αυτοκίνητο της χρονιάς (Clio) παρουσιάζει το πιο ισορροπημένο προφίλ στον τομέα της οδικής συμπεριφοράς. Όντας καλορυθμισμένο, πετυχαίνει έναν εξαιρετικό -στο πλαίσιο της κατηγορίας- «λόγο» άνεσης και κρατήματος. Δε γέρνει υπερβολικά, εξασφαλίζει πολύ καλή άνεση, ενώ στις στροφές, παρά το γεγονός ότι συχνά υπό πίεση σηκώνει (ως τυπικό γαλλικό) τον εσωτερικό πίσω τροχό, η ουρά είναι ιδιαίτερα σταθερή. Για να ολοκληρωθεί η εικόνα, συμπληρώστε τον ικανοποιητικότατο σε αίσθηση επιλογέα και τα εξαιρετικά φρένα, κυρίως σε απόδοση (58,4 μ. από τα 120 χλμ./ώρα). Στα «μείον» σημειώστε την αποκομμένη αίσθηση του τιμονιού είτε στις χαμηλές ταχύτητες, όπου είναι ιδιαίτερα ελαφρύ, είτε στις υψηλότερες, όπου βαραίνει τεχνητά. Ωστόσο, είναι αλήθεια ότι το συνηθίζεις σχετικά εύκολα, αφού, πέραν της αίσθησης, διατηρεί ένα καλό επίπεδο αμεσότητας. Το Swift επίσης παρουσιάζει ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον οδηγικό προφίλ. Οι υποστροφικές ή υπερστροφικές τάσεις στη συμπεριφορά του εξαρτώνται περισσότερο από το χειρισμό του οδηγού. Η άνεση είναι παραπάνω από ικανοποιητική, η αίσθηση των χειριστηρίων, αν και όχι κορυφαία, είναι θετική και σίγουρα άνω του μέσου όρου, ενώ τα φρένα σπάνε το φράγμα των 60 μ. από τα 120 χλμ./ώρα. Η κορυφαία επίδοση, και μάλιστα επιπέδου STi, ανήκει στο Yaris, με 54,2 μ.! Το «bigsmall» μοντέλο της Toyota, όπως το θέλει η τρέχουσα διαφήμιση, είναι ένα «μέγεθος» που δεν μπορείς να αγνοήσεις. Βελτιωμένο σημαντικά σε σχέση με το παρελθόν, αντιδρά πιο ήπια και ομαλά σε κάθε περίπτωση. Σταθερό και αυτό πίσω, παράλληλα όμως και πιο υποστροφικό από τα δύο προηγούμενα, γέρνει περισσότερο, ενώ, σε ό,τι αφορά την άνεση, το αδύνατο σημείο του είναι το κατσαρό οδόστρωμα, το οποίο το εμπρός μέρος δείχνει να μην μπορεί να διαχειριστεί εύκολα, μεταφέροντας τη δυσαρέσκειά του στους επιβάτες. Ο επιλογέας είναι θετικός, ενώ το τιμόνι στις υψηλές ταχύτητες αποκτά τζόγο γύρω από την ευθεία. Ακριβώς αντίστροφα είναι τα πράγματα με το Punto. Οι Iταλοί το προίκισαν με το πιο ζωντανό τιμόνι, αλλά και με επιλογέα που είναι ασαφής κι έχει μεγάλες διαδρομές. Από εκεί και πέρα, ο κινητήρας δεν είναι σε θέση να ξεπεράσει το πλαίσιο και τις αναρτήσεις, δημιουργώντας ένα σύνολο ασφαλές και πολύ κοντά σε αυτό που αποκαλούμε ουδέτερο και παράλληλα άνετο. Όσο για τα φρένα, δεν ξεχωρίζουν σε απόδοση, ενώ το πεντάλ δεν έχει, μεν, νεκρή διαδρομή, η γραμμικότητά του, δε, απαιτεί εξοικείωση, για να μη χρειάζεται να προστατεύει η ζώνη το συνοδηγό σε κάθε πάτημα. Όσο για την παλιά αλλά ανανεωμένη φρουρά, το Polo είναι αυτό που μπορεί να χαρακτηριστεί άρτιο οδηγικά. Aντιδρά πάντα ήπια, αλλά και κάποιες φορές μαλθακά, τουλάχιστον στη βασική έκδοση Comfortline (στη Sportline με πιο σφιχτές ρυθμίσεις τα πράγματα βελτιώνονται). Πάντως, η ποιότητα κύλισης και η άνεση αποτελούν τα ατού της κατασκευής και τα σημεία που ξεχωρίζουν σε σύγκριση με τον ανταγωνισμό. Επίσης, κορυφαίος είναι ο επιλογέας και πολύ καλό το τιμόνι. Αντιθέτως, τα φρένα βρίσκονται αισθητά πίσω, με 67 μ., και το κακό είναι ότι το 100άρι στην έκδοση Sportline με φαρδύτερα ελαστικά επίσης δεν καταφέρνει να κατέβει κάτω από τα 65 μ., επαληθεύοντας με αυτόν τον τρόπο την αδυναμία του συστήματος πέδησης. Τα Fiesta και Getz δεν ξεχωρίζουν σε ό,τι αφορά τα -ασφαλή, αλλά πιο «συμβατικά»- οδικά χαρακτηριστικά τους. Η υποστροφή είναι και στις δύο περιπτώσεις ο κανόνας, αλλά δεν κρύβουν και τη διάθεση της ουράς να ανεξαρτητοποιηθεί, αν αφήσεις εντός της στροφής και, περισσότερο, αν αναγκαστείς να φρενάρεις. Από πλευράς αίσθησης, ο γερμανικός επιλογέας μπορεί να πάρει θέση ανάμεσα στους πιο ακριβείς της κατηγορίας, όχι όμως και το τιμόνι, το οποίο επίσης διαθέτει το κουσούρι του ελαφρώματος γύρω από την ευθεία. Το Getz, από τη μεριά του, διαθέτει ικανοποιητικό τιμόνι και ίσως τον πιο ασαφή σε αίσθηση επιλογέα. Όσο για τα συστήματα πέδησης, αυτά χαρακτηρίζονται μάλλον μέτρια.
Η λύση;
ΔEN τίθεται θέμα. Tο Renault Clio είναι σε άλλη κλάση σε κάθε επίπεδο σε σχέση με την κατηγορία και σε όσους σχολιάζουν ότι είναι ακριβό απλώς υπενθυμίζουμε πως ό,τι αξίζει στοιχίζει!
Mε κριτήρια δεύτερου αυτοκινήτου, συνυπολογίζοντας, δηλαδή, διαστάσεις και τιμή, το Swift αποτελεί την πρότασή μας στην «τάξη του 2005» και όχι μόνο (αφού από τους παλιούς θεωρούμε πως μόνο το διαχρονικό Peugeot 206 μπορεί να σταθμεύσει δίπλα του και να το κοιτάξει στα μάτια!).
Έκπληξη η επιλογή του Suzuki; Κάθε άλλο, αφού είναι ευχάριστο για τον οδηγό, σε ό,τι αφορά τόσο τον «τρόπο» του στο δρόμο όσο και την αίσθηση των χειριστηρίων του. Παράλληλα, είναι ευέλικτο στην πόλη, λόγω διαστάσεων, ενώ ακόμα και στους τομείς όπου δεν ξεχωρίζει σε σχέση με τον ανταγωνισμό δεν υστερεί, αν εξαιρέσει κανείς τους χώρους επιβατών και αποσκευών. Kαι όλα αυτά σε... περιτύλιγμα με στιλ. Bάλτε στην εξίσωση και την τιμή του (σ.σ.: στη βασική του έκδοση με ενδιαφέρον επίπεδο εξοπλισμού είναι 2.090 ευρώ πιο φτηνό από το αντίστοιχο Yaris!) και αντιλαμβάνεστε γιατί του δίνουμε την ψήφο μας. Kαι μάλιστα καθαρά, χωρίς «ναι μεν, αλλά», ακόμα και σε σχέση με το εξαιρετικό Yaris της Toyota, το οποίο παραμένει ένας πολύ δυνατός παίκτης.
Το Yaris διαθέτει υποδειγματική ποιότητα κατασκευής, φρεσκάδα και πρακτικότητα στο εσωτερικό του και, βέβαια, αποτελεί τη «Mercedes» της κατηγορίας, με βασικό «KATA» την τιμή του.
Στη συνέχεια... Tο ιδιαίτερα όμορφο Punto πατάει καλά, είναι αναβαθμισμένο ποιοτικά, αλλά αδικείται από τον ξεπερασμένο κινητήρα και περιμένουμε το 95άρι για την ορθή αντιπαράθεση. Tο Fiesta ανανεώθηκε στη σωστή κατεύθυνση, προσφέρεται σε ενδιαφέρουσες τιμές, αν επιλέξεις το σωστό πακέτο εξοπλισμού, αλλά δεν εμπνέει τον απαιτητικό με την ποιότητα κύλισης που το χαρακτηρίζει. Tο Polo εξακολουθεί να αποτελεί έναν υπολογίσιμο αντίπαλο, παρά τα χρόνια που κουβαλά στην πλάτη του, και δίκαια χαρακτηρίζεται «ήρεμη δύναμη». Όσο για το Getz, ο νέος κινητήρας τού έδωσε πόντους και ισχυροποίησε ακόμα περισσότερο το χαρακτήρα του, καθιστώντας το μια αξιόλογη και τίμια πρόταση._ 4Τ
ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ
Η μελέτη των τιμών και των εξοπλισμών σίγουρα δεν είναι εύκολη υπόθεση, όταν έχεις μπροστά σου επτά καλά «ψαγμένους» αντιπάλους. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα με τη σειρά. Μια ματιά στους τιμοκαταλόγους αποδεικνύει ότι ακολουθείται μια λογική τριών «ταχυτήτων». Τα Getz (11.290 ευρώ), Swift (11.500 ευρώ) και Punto (11.590 ευρώ) εμφανίζονται ως τα πιο οικονομικά, με βάση τις τιμές εκκίνησης. Τα Fiesta (12.480 ευρώ) και Polo (12.800 ευρώ) κινούνται στο μέσο όρο, ενώ στο άνω άκρο βρίσκονται τα Yaris (13.590 ευρώ) και Clio (13.900 ευρώ). Και αυτό δε δείχνει τόσο τυχαίο, αφού με αυτόν τον τρόπο οι αντιπροσωπείες προσδιορίζουν τα επιμέρους πεδία ανταγωνισμού όπου θέλουν να επικεντρωθούν. Πάντως, φαίνεται ότι όλα στις βασικές εκδόσεις δε διαθέτουν ιδιαίτερες ελλείψεις, στον τομέα τόσο της ασφάλειας όσο και της άνεσης. ¶παντα διαθέτουν ΑΒS, μετωπικούς αερόσακους, A/C, ηλεκτρικά παράθυρα (εμπρός τα 5θυρα) και κεντρικό κλείδωμα. Αλλά και οι διαφορές ανάμεσά τους δεν είναι καθοριστικές. Τα Clio, Fiesta, Yaris και Polo διαθέτουν πλευρικούς αερόσακους, ενώ από τη λίστα του βασικού εξοπλισμού των δύο πρώτων απουσιάζουν οι ηλεκτρικοί καθρέφτες, όπως και το ηχοσύστημα από το Punto και από τα δύο γερμανικά (Polo και Fiesta). Από εκεί και πέρα, σε όσες περιπτώσεις υπάρχει ακόμη μία επιλογή σε ό,τι αφορά τις εκδόσεις που περιέχουν τα... πάντα, ο πήχης του κόστους ανεβαίνει απότομα. Το Polo των 75 ίππων στην έκδοση Sportline ανεβαίνει στα 13.850 ευρώ και το Clio στα 15.400 ευρώ. Φυσικά, η τριάδα της πρώτης «ταχύτητας» έχει περισσότερα περιθώρια να διατηρήσει το κόστος σε λογικό επίπεδο, ακόμα και αν ανέβουμε πακέτο εξοπλισμού, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό του Swift, το οποίο παραμένει κάτω από τα 13.000 ευρώ (GLA: 6 αερόσακοι, ζάντες αλουμινίου 15 ιντσών, φαρδύτερα ελαστικά 185/60/15 και προβολείς ομίχλης).
Η ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ Β ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΓΟΡΑ
Η κατηγορία Β (σουπερμίνι) πολλά χρόνια τώρα είναι μια από τις πιο δυνατές της ελληνικής αγοράς και όχι μόνο. Από το 2000 που υπάρχει αρχείο για τις ταξινομήσεις των αυτοκινήτων ανά κατηγορία, τα σουπερμίνι κατέχουν περίπου το 30% της αγοράς. Ο μεγάλος ανταγωνιστής της είναι, φυσικά, τα μικρομεσαία, με τα οποία υπάρχει μια σχέση συγκοινωνούντων δοχείων, τουλάχιστον τα πέντε τελευταία χρόνια. Η άνοδος της μιας σημαίνει πρακτικά αντίστοιχη μείωση της άλλης και αντίστροφα. Tο 2005 το ποσοστό που κατέλαβε η κατηγορία Β έφτασε το 28,1%. Μάλιστα, η κατηγορία ανέδειξε και μερικούς από τους πρωταγωνιστές της αγοράς. Μέσα στην πρώτη δεκάδα βρίσκονται πέντε εκπρόσωποί της. Tο Hyundai Getz βρέθηκε στην 4η θέση της γενικής κατάταξης, σημειώνοντας περισσότερες από 8.000 ταξινομήσεις. Πιο κάτω, το Opel Corsa, το οποίο έχει στο ενεργητικό του δύο ανανεώσεις, βρίσκεται στην 6η θέση, με πάνω από 7.000 πωλήσεις. Πολύ καλή πορεία είχε και το Fiesta, καθώς επίσης και τα Yaris (το παλιό) και Ibiza (δεν έχει υποστεί την παραμικρή αλλαγή από την πρώτη μέρα της παρουσίας του), που αμφότερα κινούνται στις 6.000 μονάδες. Φυσικά, η πληθώρα των νέων μοντέλων αναμένεται να ανανεώσει το ενδιαφέρον του κοινού και να δώσει ώθηση στην κατηγορία το 2006.
FIAT GRANDE PUNTO 1.4 (77 PS)
ΥΠΕΡ/ΣΧΕΔΙΑΣΗ/ΘΕΣΗ ΟΔΗΓΗΣΗΣ/ΤΙΜΟΝΙ
ΚΑΤΑ/ΕΠΙΛΟΓΕΑΣ/ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
FORD FIESTA 1.4
ΥΠΕΡ/ΕΠΙΛΟΓΕΑΣ
ΚΑΤΑ/ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΚΙΒΩΤΙΟΥ
HYUNDAI GETZ 1.4
ΥΠΕΡ/ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ/ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
ΚΑΤΑ/ΘΕΣΗ ΟΔΗΓΗΣΗΣ/ΑΙΣΘΗΣΗ ΕΠΙΛΟΓΕΑ
RENAULT CLIO 1.4
ΥΠΕΡ/ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ/ΟΔΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ/ΧΩΡΟΣ ΑΠΟΣΚΕΥΩΝ/ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΙΝΗΤΗΡΑ ΣΤΙΣ ΥΨΗΛΕΣ ΣΤΡΟΦΕΣ
ΚΑΤΑ/ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΙΜΟΝΙΟΥ/TIMH ΒΑΣΙΚΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ
SUZUKI SWIFT 1.3
ΥΠΕΡ/ΟΔΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ/ΤΙΜΗ
ΚΑΤΑ/ΡΕΠΡΙΖ (4η-5η)/ΧΩΡΟΣ ΑΠΟΣΚΕΥΩΝ
TOYOTA YARIS 1.3
ΥΠΕΡ/ΠΡΑΚΤΙΚΟΤΗΤΑ/ΦΡΕΝΑ/ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ
ΚΑΤΑ/TIMH
VW POLO 1.4 (75 PS)
ΥΠΕΡ/ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ/ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΥΛΙΣΗΣ/ΑΝΕΣΗ
ΚΑΤΑ/ΑΠΟΔΟΣΗ ΦΡΕΝΩΝ
ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ
• ΤΑ ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ ΟΔΗΓΟΥ/ΣΥΝΟΔΗΓΟΥ ΣΤΟ PUNTO
• H ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΤΟΥ FIESTA ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ
• Η ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΜΕΝΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΟΥ GETZ
• TΑ ΧΕΙΡΙΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΗΧΟΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΤΙΜΟΝΙ ΣTA SWIFT KAI YARIS KAI ΣΤΗΝ ΚΟΛΟΝΑ ΤΟΥ ΤΙΜΟΝΙΟΥ ΣΤΟ CLIO
• H ΠΛΗΘΩΡΑ MIKPOXΩPΩN ΣΤΟ EΣΩTEPIKO TOY YARIS
• TO OTI TO ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΟΥ POLO ΔΕΙΧΝΕΙ ΕΞΙΣΟΥ ΠΟΙΟΤΙΚΟ ΕΙΤΕ ΜΕ ΣΚΛΗΡΑ ΕΙΤΕ ΜΕ ΜΑΛΑΚΑ (SPORTLINE) ΠΛΑΣΤΙΚΑ
ΔΕ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ
• Η ΣΧΕΤΙΚΑ ΣΤΕΝΗ ΒΑΣΗ ΣΤΑ ΕΜΠΡΟΣ ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥ CLIO
• TO ΣΚΛΗΡΟ ΣΕ ΥΦΗ ΠΛΑΣΤΙΚΟ ΣΤΟ ΤΑΜΠΛΟ ΤΟΥ PUNTO
• H «ΠΕΡΙΕΡΓΗ» ΑΙΣΘΗΤΙΚΑ (AN KAI ΠΡΑΚΤΙΚΗ) ΘΗΚΗ ΣΤΟ ΤΑΜΠΛΟ ΤΟΥ FIESTA
• TO ΜΙΚΡΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΩΝ ΠΙΣΩ ΘΥΡΩΝ ΣΤΟ SWIFT
• O ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΣΤΟ POLO
ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ
• ΤΟ CLIO NA EXEI ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΛΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΑ ΙΔΙΑ ΥΛΙΚΑ ΣΤΟ ΤΑΜΠΛΟ
• TO SWIFT NA EXEI ΠΙΟ ΚΟΝΤΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ
• ΤΟ FIESΤA NA EXEI ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΕ ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΙΝΗΤΗΡΑ
• TO PUNTO NA ΕΙΣΑΧΘΕΙ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΜΕ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ 1.400άρη
• ΤΟ POLO NA ΑΝΑΝΕΩΘΕΙ ΚΑΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ
• ΤΟ GETZ ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΙΟ ΧΑΜΗΛΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΜΕΝΗ ΘΕΣΗ ΟΔΗΓΗΣΗΣ